Vrijdag 3 augustus gaan we naar bed nadat we zien (en horen) dat het vuurwerk bij de Sneeker Waterpoort ter gelegenheid van de opening van de Sneekweek is afgelopen. We hebben al ingepakt. We leveren zaterdagmorgen een van onze ventilatoren af bij Wiep omdat het nog steeds warm dreigt te blijven. We draaien de afwas, geven planten water, lezen de krant en ruimen op. Rond de middag staat de auto voor en laden we in. Eerst, omdat richting Zwolle is afgesloten, een soort zigzagrit via Harderwijk en Hoevelaken naar Van der Valk Veenendaal. Het leuke hotel waar we al eerder samen waren, maar ook vorig jaar met Cora en Peter en Dawn, Bernie en Jean tijdens de liberation tour met de Canadezen. We laten de koffers in de auto, want morgen pikt de bus ons hier op bij de parkeergarage. We krijgen kamer 304, kijken turnen, wielrennen en zwemmen. Gewoon een lekker rustig begin.

Zondagmorgen 5 augustus gaan we om zeven uur ontbijten en daar zien we welgeteld 18 stel grijze koppies die ook allemaal een broodje inpakken voor onderweg. Tegen achten nog even naar het toilet en dan naar beneden waar de bus aan de zijkant staat met chauffeur Franke en cruisebegeleidster Jacqueline van Bergen Henegouwen. We stappen in en alle 20 “Veenendaalers” zijn keurig op tijd, dus om acht uur rijden we. Direct zien we links de wijnhellingen langs de A12 bij Ede. Even later na vroegere werk- en woonplaatsen Arnhem, Duiven en Ede gepasseerd te zijn komen we via de afslag Beek in Babberich bij Café het Centrum (de laatste keer was toen Piet en Corrie Roose 40 jaar getrouwd waren. We krijgen er koffie en als ik tip mag geven: NIET VOOR OMRIJDEN. Het was niet lekker warm en de smaak deed sterk denken aan de koffie van opoe Jong begin jaren zestig die van ’s morgens tot eind van de middag op het petroleumstelletje stond te bonken. Omdat het geen begrafenis is, laten we ook de plakjes cake voor wat ze zijn. We rijden tegen negenen verder en vijf minuten later meldt Franke dat we nu in het land van bestemming zijn. We rijden rustig verder en bereiken tegen twaalf uur Kleinmaischeid waar we in Weingut und Hotel Maischeiderhof een lunch krijgen een soepje en broodjes. Fleurige bloemen buiten en een temperstuur van 30 graden. Om een uur of een weer verder. Een stop bij een Raststette mislukt omdat het er werkelijk bomvol staat, dus rijden we verder en we passeren Frankfurt, steken de Main over, komen langs Würzburg. Uiteindelijk arriveren we net over vieren bij Landhotel Geiselwind. We krijgen er kamer 31 op de 2^e verdieping. We zijn om halfzeven keurig op tijd voor het diner. We delen een tafel met vier Harlingers, Jacqueline, de reisleidster en Henk Helmig en zijn buurvrouw uit, of all places, Ransdorp. We kennen samen half Ransdorp, en Schellingwoude. Klein wereldje.

Na het ontbijt op maandag 6 augustus vertrekken we iets over negenen. We vervolgen route 3, die we al vanaf de Nederlandse grens volgen en waar we tot Passau op blijven. Glooien groen landschap met veel bruggen. We passeren bij Regensburg voor het eerst de Donau en daarna nog een paar keer tot we rond halfeen bij afslag Passau-Nord zijn. De nemen we tot de rand van de stad en dan gaan we weer omhoog, richting Veste Oberhaus. Zowel de chauffeur als de reisbegeleidster houden niet van raststetten en daarboven is een prachtig uitzicht en kun je heerlijke dingen eten als lunch. We vinden een gezellig tafeltje met uitzicht en laten het ons smaken. Om halfdrie beginnen we aan te tocht naar het schip. Jacqueline deelt mee dat dat nog aan het varen is en dat we op zijn vroegst rond halfvier aan boord kunnen. Dan volgt probleem nummer twee, want de bus kan niet bij de boot komen daar wegwerkzaamheden en het is, zeker met bagage, te ver lopen. We wachten in en buiten de bus minstens een uur en rond vier uur mogen mensen gaan lopen als ze dat kunnen (kilometer of zo). Jan doet dat, ik blijf met andere “krukken” (aardige gelukkig) wachten op een paar gecharterde taxi’s. Die rijden telkens voorbij en beloven “gleich wieder da zu sein”, hetgeen niet gebeurd. Uiteindelijk lukt het en zijn we om halfvijf bij het schip. We moeten over een ander schip, naar het zonnedek en dan overstappen op het zonnedek van de Amadeus Brilliant. We zijn tamelijk afgebrand. Duidelijk werd dat de havenmeester van Passau niet akkoord ging met aanleggen op een wel bereikbare plek. En er was behoorlijk veel miscommunicatie tussen allerlei partijen. De bemanning wordt met een welkomstcocktail voorgesteld om halfzeven en om zeven uur varen we weg als we aan tafel gaan voor het diner. De eerste sluis volgt al snel; dat is Jochenstein, waar we 11 meter omlaaggaan. Later bij Aschach doen we er nog 15 meter af. Gedurende de nacht passeren we Ottensheim (9 meter), Abwinden (10 meter) en Wallsee (11 meter). Rond halfzeven dinsdagmorgen zijn we bij Ybbs Persenberg (11 meter) met op de heuvel een mooi kasteel of klooster. Tijdens het ontbijt passeren we de sluis van Melk (12 meter) en even later zien we kort de Abdij van Melk. We zitten op het zonnedek en krijgen wonderlijke instructies bij de zwemvestendemonstratie. Als ik terugkom met die dingen, is het al voorbij en zijn er nog steeds mensen die arriveren. Vreemd. We zijn ondertussen het blauwe kerkje van Dunstein[AR1] gepasseerd. Atenworth sluis volgt (15 meter) als we na de koffie weer in onze hut zijn en tijdens de lunch gaan we door de sluis Greifenstein (nog eens 10 meter). We leggen aan net voorbij Klosterneuburg in Wien Nussdorf en hebben een stadsrondritdie de hele Ring afrijdt en ons langs paleizen, parken en muziekgebouwen voert. Am Schwedenplatz stappen we uit. Jan gaat mee met de rondwandeling (bij 33 graden) naar de Stephansdom en geniet van het bezoek en ook van de barokke Jesuitenkirche. Ik duik met Loes op het terras van het Eiscafe en kijken mensen. Om kwart voor vijf is iedereen weer bij de bus en rijden we langs hdet Prater naar het Doauinsel, langs de UNO-gebouwen en de oude Donauarmen en via de Donauturm weer terug over de Schermerl Brucke en naar het schip. Om zeven uur is het diner.We passeren Greifenstein (11 meter) en later nog Freudenau (10 meter). Gedurende de nacht zijn we in Slowakije en passeren we de sluizen van Gabcikovo (16 meter).

Friday August 3, we go to bed after the fireworks at Sneeks Watergate are finished (opening week long Sneek Week). Saturday morning, we have breakfast, turn on the dishwasher, water our plants and deliver one of our fans at neighbor Wiep, as the heat threatens to continue. First, we zig-zag towards Van der Valk Hotel Veenendaal, where we stayed last year during our liberation tour with Bernie, Dawn, Jean, Cora and Peter. Our bags stay in the car, we just take an overnight bag. The bus will pick us up, right at the parking garage. We have room 304 and watch gymnastics, cycling and swimming before having dinner.

We start our trip to the ship at 8 am with a drive along the A12 wine fields near Ede. We have a very bad cup of coffee in Babberich in an establishment we have known for over 40 years because we live close by. We continue at 9 pm and enter Germany, a cording to our driver our destination country, a few minutes later. Around 12 noon we arrive at Hotel und Weingut Maischeider Hof in Kleinmaischeid for lunch. Very German, with lots of flowers. After soup and rolls with sausage and cheese we continue. We pass Frankfurt, decide not to stop at one of the crowded Raststettes. After crossing River Main and Wurzburg traffic is not too bad and we arrive at Landhotel Geiselwind little after 4 pm. We get room 31 on the 2^nd floor and have dinner with soup, pork and greens and panna cotta for desert, Funny thing is that I meet someone at our table who was born not more than 5 km from where I first saw light. We both know a lot of the same people.

Our trip to Passau continues Monday 6 August on route 3 (we have followed that from the Dutch border and we will reach Passau on it). An undulating landscape passes us (or the other way around). We are on the outskirts of Passau ab out 12:45 pm and climb to Veste Oberhausen, where we have a beautiful view of the old three river city and we buy a lovely lunch. Our ship is not at the pier yet, so we have to wait, and the bus cannot reach the proper pier. The harbor chief is unwilling to assist by changing so the bus is parked, most people start a walk to the ship, the luggage is transferred by the ships ‘crew and the rest of the passengers start a long wait for a few taxies We board the ship around 4.30 pm. A chaotic safety drill follows, and the crew is presented while we all have cocktails before dinner. During the night and the following morning, we pass 7 locks and drop in total 93 meters in height (the locks names you find in the Dutch text. On August 7, we reach Wien Nussdorf and have an afternoon excursion to the Austrian capital. We drive around the Ring, see the Hundertwasser waste incineration plant and learn a lot about different architecture. We stop on Schwedenplatz where a walk starts to Stephansdom. I find a terrace with Loes, a fellow passenger that is not very good at walking like me and we find a table to enjoy Wiener Eis Café and yogurt frappe. After the walk we go back to the bus and drive to Donau-Insel along the UN buildings and the old Danube arms plus the Donauturm. Slowly we go back to the ship. Dinner with Wiener Schnitzel is at 7 pm and we pass the Griefenstein lock (drop another 11 meters) and later Freudenau (10 more meters). Overnight in Slovakia we do 16 meters at the Gabcikovo locks.