donaucruise.reismee.nl

fotoboek

Zoals beloofd, plaatsen we ons fotoboek nu ook in het blog, zodat jullie het kunnen bekijken.Voor degenen die erbij waren misschien een leuke herinnering en voor de anderen leuk om te zien dat je ook vanaf een rivier veel mooie dingen kunt zien.

We houden jullie op de hoogte van eventuele nieuwe plannen.

Het fotoboek laadt langzaam, dus even geduld voor je kunt bladeren.

En willen jullie S.V.P. NIET KLIKKEN op verwijder online versiewant dan kan niemand meer kijken (je verwijderd dan het hele fotoboek).


As promised our photobook can be watched online. We will keep you informed about possible new plans.

Keep in mind that the book is slow in loading.

AND DO NOT CLICK ON verwijder online versieto stop, because that causes the removal of the photobook.

https://www.albelli.nl/onlinefotoboek-bekijken/4f06062a-38e9-42a6-9dea-02a5df88f468


Komarno (Bratislava) - Passau - IJlst

Zondag 19 augustus komen we rond één uur aan in Komarno. Daar is de gangway een beetje schuin, maar niet om achterover te vallen. Het is ruim 30 C en de bus is er rond halftwee. De gids niet, die staat nog een kwartier in de file. De Donau is hier de grens van Slowakije met Hongarije dat aan de andere kant van de brug ligt. We rijden ruim 140 km naar het westen naar Bratislava door een agrarisch gebied met, naarmate we dichterbij de stad komen, meer industrie. We rijden door de nieuwe wijk die op de plek van een olieraffinaderij is ontwikkeld en komen bij het stadscentrum. We gaan eerst naar de burcht op de heuvel. Ik stap even uit, Jan loopt de bult op met de groep mee. Daarna stappen veel excursiedeelnemers uit bij het presidentiële paleis voor een stadswandeling. De temperatuur is dan 34 C. We blijven met een aantal mensen zitten en stappen bij de boulevard uit om een schaduwrijk terras te vinden. Jan en ik zijn blij dat we deze prachtige stad jaren geleden al uitgebreid bekeken hebben, nu zien we vooral de St. Martin ´s kathedraal en de opera. We drinken thee of een pilsje met Loes, Griet en Nanning en gids Jacqueline. We worden om 17:50 terugverwacht bij de bushalte en daar stapt iedereen weer in. We steken de Donau over en rijden door het zuidelijke stadsdeel vol met grote flatgebouwen uit de communistische tijd, maar ook met moderne bedrijven (ik ontdek zo het gebouw van Dekra bijvoorbeeld Sissel). We rijden een heel stuk naar het zuiden, slaan dan af en gaan weer oostwaarts. Al snel komen we bij een 11 kilometer lang en 4 kilometer breed stuwmeer in de Donau, Daarmee wordt in Slowakije een grote hoeveelheid stroom opgewekt en en bovendien voorkomen dat er overstromingen plaatsvinden. We zien ook het moderne Meulsteenmuseum (Nederlandse architect). Afgetakte bochten van de rivier hebben nog snelstromende delen waarop dit weekend internationale wedstrijden wildwatervaren worden gehouden. We komen uit aan het eind van het stuwmeer bij de sluis Gabchikovo, daar steken we weer over en zien we het schip liggen. We mogen met de bus niet het dijkje op en dat betekent dat we ongeveer 1 kilometer moeten lopen bij 30 C. Het lukt met enige moeite, maar ik ben daarna wel enigszins “uitgewoond”. Nog net tijd voor een natte klets water over het gezicht en een droog shirtje en dan aan het diner. Aan het eind van de maaltijd varen we Bratislava voorbij,

Maandag 20 augustus varen we, behoudens het passeren van de sluizen, redelijk ongemerkt Wenen voorbij en zijn we alweer in Oostenrijk. We leggen tegen negenen aan in Krems waar de Wachau-excusiegangers van boord gaan. De boot is al van de kant als er nog twee Israëliërs af willen, dus we gaan weer terug. Als ze eraf zijn, gaan ze eerst op een bankje nog hun schoenen vast zitten maken en daarna lopen ze op hun dooie gemak naar de bus die 200 meter verder dan al een kwartier staat te wachten. Wij genieten met de mensen aan boord van de prachtige tocht langs Dürnstein, de wijnbouwterrassen, het plaatsje Spitz naar Emmersdorf, tegenover de abdij van Melk. Daar arriveren we rond haftwee en komen mensen weer aan boord. Tafelgenote Els is mee geweest en behoorlijk moe. Tijdens de lunch passeren we weer een sluis en plenst het. Voor het eerst is het wat fris aan boord. Loes komt nog foto’s kijken en geeft ons ook de hare, zodat we daar ook nog enkele shots uit kunnen halen. Om halfzeven is er in de panoramalounge een cocktail en een klein hapje voor alle gasten en komt vrijwel de hele bemanning langs. Onze ober Igor is duidelijk het populairst. We kunnen vrijwel meteen doorlopen naar het diner en daar komt ook de keukenstaf even voorbij. Knap wat ze alle dagen aan lekkere en verse dingen op tafel zetten. We varen voorbij Linz.

Zoals te doen gebruikelijk zet ik de laptop nog even aan om de mail te checken. Die is wel telkens goed binnengekomen terwijl mensen steeds grote moeite hadden met telefoons. Nou helaas blijkt dat te kloppen. Er is een mail van Dawn op Vancouver Island die uitgebreid het trieste bericht doorgeeft dat onze goede vriendin Cora helaas zaterdag de 18e is overleden aan de gevolgen van een hersenbloeding en een hartstilstand. Ze is slechts 62 jaar oud geworden. De gezondste en meest sportieve van alle vrienden. Cora hebben we tijdens onze reis naar Indonesië in 1981 (een mensenleven terug) hebben leren kennen is er niet meer. De familie heeft geprobeerd ons te bereiken ook via sms (die prompt daarna ook binnenkomt en als datum 18 augustus heeft). Dat gaat daar in de Balkanlanden dus niet echt goed. We hebben ons direct gemeld bij Cora’s broer Eric die als contactpersoon optreedt voor Peter en dochter Wendy met man Mark. De uitvaart is vrijdag aanstaande. Dawn, Bernie en hun buurvrouw Jean kennen Cora en Peter sinds september 2017 toen we met z’n zevenen een week een Liberation Tour door Nederland maakten en enkele maanden geleden waren Cora en Dawn samen in Machu Picchu. We zullen haar nooit vergeten. Zo plotseling en onverwacht – wat een droevig eind van onze reis.

Dinsdag de 21e na een wat onrustige nacht door de emotie en de laatste sluizen (bonk af en toe) moeten we om halfzeven op. We liggen sinds een uur of vijf in Passau-Lindau, gelukkig direct aan de wal. De koffers hebben we gisteravond ook nog gepakt en die zetten we even voor zevenen buiten zodat de bemanning die op de wal kan zetten. We ontbijten, leveren de sleutel in en mogen om 7:45 de wal op. De bus staat al klaar. Chauffeur Wim heeft wat problemen met het laden; kennelijk is ruimtelijk inzicht niet zijn grootste talent. Uiteindelijk vertrekken we om ongeveer negen uur. We rijden eerst tot Aurach Raststätte (koffie) en dan weer een uur of drie tot een volgende Raststätte Weisskirchen-Nord, waar we samen een kop goulashsoep eten. Verder weer tot we bij Koblenz in een lange file terechtkomen die bijna een uur kost. Uiteindelijk zijn we om halfzeven bij de Raststätte Siegburg-Ost, in de buurt van Bonn waar de vervangende chauffeur Toon het overneemt van Wim. Iedereen heeft al een blikken kont van het zitten. We zijn rond halfnegen bij ’t Centrum in Babberich waar voor iedereen een klef kadetje klaarligt (ham of kaas en op is op) en een kop koffie (die heb ik al eens beschreven, dus die laten we voorbij gaan. We nemen afscheid van de paar reisgenoten die daar hun auto hebben staan en van de mensen die met een taxi worden opgehaald, zoals tafelgenoten Loes, Els en Willem en de twee Ransdorpers. Thee kan met veel moeite ook. Wat een ballentent. Om negen uur beginnen we aan de laatste etappe naar Veenendaal. Kwart voor tien laveert Toon de bus tussen de bussen van alle wielerteam die morgen de Classic Veenendaal fietsen (Lotto-Jumbo, CCC en nog zo wat) en komen onze koffers weer uit de bus. Jan laadt ze in onze auto terwijl ik ga inchecken voor kamer 352. Afscheid nog van Kees en Wietske en een paar anderen. De rest blijft slapen en gaat op zoek naar een hartversterkertje.


Woensdagmorgen 22 augustus een later ontbijt waar we “de sectie Harlingen” (Griet en Nanning en Akkie en Frans) tegenkomen en twee van de “Drecht”-mensen. Ook die zeggen we gedag voor we om 9:45 aan de thuisrit beginnen. Dat gaat vlot en tegen twaalf uur hebben we ook de boodschappen bij Poiesz al binnen en beginnen we met ruimen.

We zullen rustig gaan zitten voor het fotoboek en dat ook op de site zetten. 

Jullie reacties waren heel leuk en die hebben we wel steeds goed kunnen lezen, want de WiFi werkte op het schip vlot en redelijk goed. 

Sunday August 19 at a pm we arrive in Komarno, next to the bridge across the river that forms the border of Slovakia and Hungary. The temperature reaches 34 C today, too warm for comfort. We have a bus drive of 140 km to Bratislava, first through a rural area and after that more industrialized. After modern neighborhoods we reach the old city center. First, we go uphill to Bratislava castle for a view over the city and the river and then most excursion participants leave the bus next to the presidential palace. We stay on the bus and are dropped off on the Dube boulevard. We find a terrace in the shade and have tea or a beer with a few fellow travelers. At 5:50 pm we are back at the bus stop as are the others and we start returning to the ship by crossing the bridge. We drive south for a bit and then to the east alongside a 11 x 4 km large dammed lake (part of the Danube), made to prevent most of the annual floods but also able to provide a lot of electricity. We reach the locks at Gabchikovo and once more cross the Danube. in the distance we can see the ship. A security man refuses to let the bus enter so we must walk to the ship. I don’t know how, but I manage and as there are two more busses behind us, I am not even the last one to re-board. Just in time for dinner (after a quick wash and change. We pass by Bratislava at the end of our meals.

During the night we pass the Austrian border, pass Vienna and several locks and around 9 am we are in Krems where people go on excursion to Melk abbey. We have been there on or own years ago, so we stay on the ship to sail through the beautiful Wachau with places like Dürnstein, Spitz and many ruins and vineyards. Around 1:30 pm we are in Emmersdorf opposite Melk abbey. People come back and we have lunch. Meanwhile we pass another lock and it starts raining. For the first time temperatures are lower. We have the presentation of the crew at 6:30 pm, followed by an excellent dinner where also the kitchen crew is presented. We sail past Linz.

Back in the cabin I check my e-mail again and find a very sad message of Dawn, telling me about the passing away of our dear friend Cora. Dawn and Bernie and their dear neighbor Jean met her and her husband Peter last year on the Liberation Tour in the Netherlands we had put together. There was an instant click during that week. Cora suffered two strokes and heart failure and died within 24 hours. She was 62 years old, pleasant, warm, very sport minded and Jan and I have known her and Peter since our Indonesia tour in 1981. We go back far Dawn joined Cora a few months ago to Machu Picchu, a life-long wish of Cora. We will attend the funeral on Friday. The family had tried to contact us by phone and sms (text message) but on the border between Hungary and Serbia, that does not work. The sms came through on Monday night too. Good to have somebody in the far West of Canada to notify you (thanks Dawn). What a sad end to this journey.

We had a short night sleep as we had to pack and leave our bags outside before 7 am on Tuesday August 21. After  breakfast we too left the ship as the coach was already there. The bags were loaded and we left around 9 am. We made three stops along the A3 Autobahn. At the last stop near Bonn we got a fresh driver for the last stretch. We reached Babberich on the Dutch-German boarder about 8:30 pm, had a ham or a cheese roll and bad coffee or tea before the last stretch, ending in Veenendaal around 9:45. We really needed a stiff drink before ending this day.

Wednesday we had breakfast and said goodbye to the last cruise friends still with us (there were only 8 of us overnight, 2 from Rotterdam and 4 other Frisian from Harlingen). Home after  supermarket visit around noon.

We will slowly work on the photo book and also put it on the blog. We were very glad to receive your comments and the postings.

 


Novi Sad tot Bratislava

Donderdag 16 augustus in Novi Sad duurt de douanecontrole weer redelijk lang. De temperatuur is ietsje lager iets van 27 C. In de categorie vragen en opmerkingen:

We zijn hier gevorderd tot km 1250 ongeveer, de IJzeren Poort gistermiddag was op 967. Het gaat inderdaad best snel.

En nee broertje, hij is niet blauw, hij is groen of grauw, afhankelijk van het licht en als e lucht heel helder is soms met een blauw waasje. Er is een verhaal over soldaten van Napoleon in blauwe jasjes op de vlucht voor tegenstanders die de Donau blauw kleurden, maar of dat waar is????

En Tanja, per sluis kost het ons ongeveer een halfuur, beetje afhankelijk van het hoogteverschil.

Er is ’s avonds muziek en soms waagt men een dansje.

We drinken op het zonnedek koffie en lezen allebei ons boek uit, zo kunnen we ruilen. De lunch is pas om halftwee omdat de excursiemensen dan ook terug zijn. We varen pas om 14:45 verder, omdat de douane veel tijd nodig heeft om het schip vrij te geven. Op naar Vukovar in Kroatië. Daar komen we aan tijdens het vroege diner. Er is tijd om een kleine twee uur van boord te gaan met een wandelexcursie, maar voor er iemand weg kan (douane), is het al halfacht geweest. Velen blijven aan boord. We liggen niet leuk tegen een tot restaurant verbouwd vrachtschip dat er verwaarloost uitziet aan. We lezen nog wat en tegen tienen kijken we naar Vukovar in het donker.

Vrijdagmorgen 17 augustus na het ontbijt naderen we Mohacs op de grens van Kroatië en Hongarije, km 1444, precies halverwege de 2888 km lange Donau Ook hier weer een lange grenscontrole waarbij eerst alle personeel met het paspoort moet worden vergeleken, vervolgens mensen uit hutten die in de 100-reeks vallen, dan 200 en tenslotte 300. Pas daarna wordt het schip vrijgegeven en varen we een klein stukje terug naar de aanlegplaats van Mohacs. Jan wandelt het dorp in en fotografeert wat leuke beelden zoals St, Rochus, de Dreifältigkeitssäule en wat andere leuke plekjes. Hij komt ook nog terug met wat zand. Iedereen is tegen twaalf uur terug als de lunch is. Daarna is er voor de helft van de passagiers een poesta-excursie en varen wij verder naar Kalocsa. We passeren ondertussen de stad Baja met de zuidelijkste brug van Hongarije over de Donau. Daar ook een uitzichtoren genoemd naar Istvan Türr, stafchef van Garibaldi en betrokken bij de voorbereidingen voor het graven van het Panamakanaal. Rond zeven uur zijn we in Kalocsa. Daar kunnen we niet helemaal aan de kant omdat het te ondiep is. Met kunst- en vliegwerk wordt er een loopplank gelegd waardoor alle excursiegangers eerst een stuk naar beneden moeten en dan weer naar het panoramadek moeten klimmen. Het lukt zonder brokken. Diner is om halfacht.

Zaterdag 18 augustus zijn we om zes uur al in Boedapest, mooi ochtendlicht. Na het ontbijt om halfnegen al de bus in. Eerst de brug over naar de Gellert-heuvel en daar naar de Citadel. Het is nog rustig, maar als we een uur later weer wegrijden komen we in een files autobussen terecht. Het uitzicht op de stad is schitterend (trouwens UNESCO Werelderfgoed). Dit weekend is er een nationaal feest en zijn grote stukken van de stad afgesloten. Zo zien we wel de achterkant van het koninklijk paleis, maar kunnen we niet naar de grote kerk en het Vissersbastion. We steken de brug over van Boeda naar Pest en crossen door een paar buurten en over de Andrassy boulevard naar het Heldenplein. We passeren het grootste badhuis van de stad, de dierentuin en stoppen op dat grote plein waar ook de onbekende soldaat ligt en waar in 1956 veel gebeurd is. In het museum kunnen we naar het toilet en dan stappen we weer in om koffie te gaan drinken aan de Donau.De gids, die Nederlands spreekt is erg van “nog een kleine stukje, en dan even later weer “nog een kleine stukje” (in tig-voud). Ik haak af op een muurtje in de schaduw. Daarna terug naar het schip voor de lunch. Tukkie, want het is nog steeds een graad of 30 en er is geen wind. We lezen veel vanmiddag, want buiten is het echt te warm. Bij het diner wordt bekend gemaakt dat we vannacht niet mogen varen vanwege de lage waterstand. We vertrekken pas rond vier uur morgenochtend en we kunnen ook niet aanleggen in Bratislava. We stoppen daarom kort net na de lunch morgen in Komarno, rijden dan met de bus naar de Slowaakse hoofdstad voor de excursie en komen rond halfzeven weer aan boord in Gabchikovo in de buurt van de sluis. De folkloreavond is leuk met Hongaarse dans en muziek en het rondje door Boedapest over het water om de verlichting te zien sprookjesachtig.

Zondagmorgen 19 augustus rond zeven uur zijn we bij de Donaubocht en we zien Visegrad voor het ontbijt. Tegen halftien Esztergom met de basiliek. Daarna gaan we ons voorbereiden op de rit door Slowakije.

Thursday August 16, customs for Serbia again takes a long time. The temperature is a little lower, around 27 C. Answering a few questions: Yesterday the Ion Gate was at km 967, this morning we passed 1250. And no, the Danube is grey or green, only when the sky is clear blue it sometimes has a slight blue shine. There is a story about Napoleon ‘s soldiers in blue suits fleeing via the Danube coloring the river blue, but whether that is true or not???? A lock passing takes about half an hour, depending on the difference in height. In the evenings we have music in the bar and some people dance the night away. No big shows Bob!

We have coffee on the sundeck and both finish our books, so we swap Clancy for Baldacci and start with a new one. Lunch starts at 13:30 because then all excursion people are back on the ship. We leave about 2:45 pm, because customs take a long time to let us go. We are on our way to Vukovar in Croatia We arrive while we are having dinner. After clearance by customs we haves about two hours to go ashore, but as customs takes a lot of time, it is hardly worth the climb via another ship. Around 10 pm we continue the cruise and leave dark Vukovar behind.

Friday the 17th after breakfast we reach Mohacs on the border between Croatia and Hungary. That is km 1444, exactly halfway id the 2888 km long Danube, Custom wants to see everybody ‘s face to compare with the passport. The procedure takes time. People take part in a city walk and Jan also joins the walkers and even brings a little plastic bag of sand (and some lovely pictures). Lunch is at noon and then about half the passengers go on an excursion to the puszta. We continue the cruise to Kalocsa, where everybody will come back tonight around 7 pm. We pass by Baja, a big town with Hungary ‘s most southern Danube bridge and a tower with viewing platform called after Istvan Türr, chief of staff with Garibaldi and involved in the preparations of the Panama Canal. In Kalosca the water is too shallow for the ship to dock properly and they make a tricky gangway, first a steep [AR1] stretch down and then steep up to step on the ship. Dinner is at 7.30 pm.

Saturday morning August 18, after breakfast we visit Gellert Hill and the Citadel for a fantastic view of UNESCO World Heritage Budapest. When we leave we see a traffic jam of busses. As this weekend a national holiday takes place, parts of the city are closed for traffic and we cannot react the church and the is Bastion. So, we leave Buda again and drive through Pest, seeding Andrassy boulevard, Elisabeth square and reach the Heroes square. We pass by the biggest bathing house, the zoo and have a stop in front of a museum to make pictures. Then on to have coffee on the Danube banks before returning to the ship for lunch. Temperature is still about 30 C and there is no wind to speak of. During dinner we her that we are not allowed to sail overnight due to the low water level, so we will stay in Budapest until 4 or 5 am tomorrow and we also here that we will not be able to dock in Bratislava. We will have a short stop in Komarno, .make the excursion to Bratislava from there and rejoin the ship at the lock at Gabchikovo. The traditional show on board is nice and we cruise a circuit to see the illumination of Budapest. That is fairylike.

Sunday the 19th, at 7 am we are near the Danube bend and see Visegrad and at 9.30 am we pass by Esztergrom with the basilica.

 



 [AR1]


van 0 tot Novi Sad

Zondagmiddag is het te warm buiten om in te zitten, maar we vermaken ons met onze boeken en het opslaan van de foto’s. Zoals alle dagen is ook nu het diner weer uitstekend, altijd keus uit vlees, vis of vegetarisch, en ook een halve portie is mogelijk. Kelner Igor uit Ukraine probeert het iedereen naar de zin te maken en krijgt zelfs af en toe mopperende tafelgenoot Willem aan het glimlachen of grimlachen. We varen rond 20:00 weg uit St. Gheorghe. Op internet zie ik dat het begin van de demonstratie die we in Boekarest zagen op een soort veldslag is uitgelopen (40.000 deelnemers, 450 gewonden). Gelukkig niks van meegekregen (het was niet te voorspellen, horen we later).

Maandag 13 augustus na het ontbijt even haar wassen en Jan scheren voor we op dek gaan zitten. We drinken koffie op het zonnedek met Wietske en Kees en luisteren naar Jacqueline die voorleest uit het dagprogramma omdat er nogal wat mensen zijn die moeite hebben met hetgeen cruise director Maggie omroept in het Duits (inderdaad tamelijk onverstaanbaar) en Engels (stuk beter) en niemand verstaat Israëlisch. Maar als je de uitstekende info vooraf hebt gelezen, weet je ook genoeg. Alleen de tijden veranderen nogal eens, dus dat is even opletten. We zien een prachtig glimmende kerk en daar leggen we even later aan, in Hirsova (of op z’n Roemeens Harsova). De lunch is al om iets over twaalf en we gaan weer zitten bij Loes, uit Mussel en Willem en Els uit het mooiste dorp van Nederland (volgens Willem dan), Velp (nou jij weer Toos). We bestellen allemaal halve porties en dat is meer dan genoeg. Na de lunch gaan veel mensen op excursie naar Constanta, wij blijven rustig aan boord en varen verder. We gaan om een uur of vier thee- en koffiedrinken en pakken er een paar mini-gebakjes bij, kleine pietenvoertjes zal ik maar zeggen. Rond halfzeven gaan we onder de bruggen bij Fetesti door en we leggen aan. De mensen die op excursie geweest zijn, komen weer aan boord. Alweer tijd voor het diner. Ondertussen vertrekt de boot weer. Later op de avond zal er nog een ongemerkte grenscontrole zijn, maar dan snurken wij al.

Dinsdag de 14e zijn we alweer een heel stuk verder. We staan vroeg op, want bij de eerste stop in Rousse gaan we van boord voor een excursie naar Veliko Tarnovo. We zijn daar wel een halfuur later dan gepland, maar rond negen uur zitten we in de bus. We hebben een gids die prima Nederlands spreekt (een docent aan de universiteit in de stad Veliko Tarnovo die tevens werkt als reisgids). We verlaten direct Rousse en door een gebied met grote boerenbedrijven rijden we naar het zuiden. We passeren een plaatsje met een oude byzantijnse brug, Byala en daar is ook in bomen 1300 aangegeven (zo oud is Bulgarije als land al). We bereiken Veliko Tarnovo dat op drie heuvels is gebouwd, de stad van de tsaren. Er is een lange stadsmuur, een grote bierfabriek en de huizen hangen langs de hellingen op terrassen. We bezoeken de oude Petrus en Pauluskerk met mooie muurschilderingen. Daarna nog een stop bij een brug over de rivier Jantra en een groot monument. Bij het Grand Hotel krijgen we een soort geitenkaasflap met een glas wijn en koffie (kromme lepeltjes, zo sterk). Het is alweer tijd om terug te gaan. We rijden terug naar het schip dat nu gevorderd is tot Shvistov. Het is het meest zuidelijke punt van de Donau (km 554). Het was 27-29 C vandaag. Rond twee uur zijn we er en klauteren we weer aan boord. Lunch, even een slaapje en ondertussen varen we verder. Mooie zonsondergang tijdens het diner.

Woensdag 15 augustus varen we Bulgarije uit en krijgen we aan bakboord Servië, terwijl Roemenië nog aan stuurboord zit. We zijn dan al punt 819 voorbij. Na het ontbijt naar het zonnedek, waar we in de schaduw zitten met vier Harlingers, twee Dokkumers en wat loslopende buitenlanders. We lezen wat en we praten wat. We gaan rond halfelf door Djerdsab 2 en varen dan verder terwijl we een Balkansnack krijgen. De lunch is buffet vandaag en begint om één uur. Voor het eerst tijdens de reis zien we wat wolken. Rond halfvier de volgende grote sluizen, Djerdab 1. Boven is het te warm, maar voorop het panoramadek lukt het om buiten te zijn. Zodra we uit de sluis zijn is het te warm en gaan we naar de hut (na een kop thee) om op de Tabula Trajana te wachten (herinnering aan de door Trajanus gebouwde brug hier) en op het beeld van Decebal Rex Dacia, zijn tegenstander aan de andere kant. Het diner is om zeven uur en alle bedienden zijn verkleed als piraat en hebben glazen en bestek op tafel allemaal door elkaar gegooid. Verder is het rustig en is het eten net zo smakelijk als andere dagen. Mooie zonsondergang en dan ineens een fikse regenbui. We zetten voor we naar bed gaan de klok weer op thuistijd.

Donderdag 16 augustus zijn Els en Willem degenen die die tijdverandering niet hebben meegekregen en al heel vroeg aan het ontbijt zitten in een verder lege zaal). We zijn al om een uur of negen bij Novi Sad. Daar is een excursie of kun je zelf de wal op. Het is de tweede stad van Servië. Door douanecontrole duurt het even voor mensen van het schip af mogen. Ik zet dit ondertussen op de website.

Sunday afternoon is too warm to sit outside. Dinner on board is very good, always choice between meat, fish or vegetarian and our waiter Igor from Ukraine does his utmost to please everybody. Even our most critical dish member Willem tries to smile every now and then. At 8 pm we stasrt our journey upstream from St. Gheorghe. We read that the demonstration in Bucharest yesterday y had a lot of participants again and that there were 450 people wounded. Thank heaven, we were gone before that

Monday August 13, after breakfast I wash my hair and a shave for Jan before we go to the sun deck. We have coffee on the sun deck and listen to our tour guide because quite a few of the Dutch people complain about not understanding the German or English texts of cruise director Maggie. We had great info sent home beforehand, but they just think everything has to be told to them in person. Just times change for dinner, lunch or arrival at certain places. We see a lovely church flickering in the sun and a little later we dock near it, in Harsova (or Hirsova). Lunch is with the same people every day, because some of our fellow Dutchmen claim you have to remain where you are. Well we’ll just stay where we are and make the best of it. We all order half portions and that is enough. People leave for an excursion to Constanta and will rejoin the ship later in Fetesti. We have a coffee or tea break at 4 pm and we enjoy our books. Around 6:30 pm we sail under the two bridges at Fetesti before docking there. Dinner follows at 7:30 pm and we continue over dinner. There is a border control during the night, but this time nobody has to wake up.

Tuesday the 14th we have an early day because we reach Rousse early and have an excursion to Veliko Tarnovo. Our guide is a professor at the university of Veliko Tarnovo who also works as a tour guide. His Dutch is perfect with a charming accent. A lot of very big farms. We pass by Byala a little town with an old Byzantine bridge and 1300 in trees to celebrate the fact that Bulgaria is already a state for 1300 years. We reach Tsar-city Veliko Tarnovo, built on three hills and alongside river Jantra. There is a long city wall and a very big beer factory. The houses on terraces along the hills. We visit the small Peter and Paul church with paintings inside and we have a stop at one of the bridges across river Jantra, to see the big monument with the horses. At the Grand Hotel we have a piece of goat cheese cake, a glass of Bulgarian wine and very strong coffee. Time to return to the ship. It takes until 2 pm before we reach Shvistov and climb back down to the ship. This is the most southern point of the Danube (km 554). After lunch a little nap while the ship continues westward. Temperatures today were between 27 and 29 C. Lovely sunset.

Wednesday August 15, we leave Bulgaria and now have Serbia on portside and still Rumania on starboard. We have already passed point 819 when we have breakfast.We spend the morning on the sundeck and talk and read with people of our group. We pass Djerdab 2 locks at about 10:30 am and get a Balkan snack after that. Lunch is about 1 pm. For the first time during the trip we see some clouds. Around 3:30 we reach Djerdab 1 locks and we watch the passage from the panorama deck bow. After a cup of tea, we go back to the cabin to wait for the Tabula Trajana (in remembrance of Trajanus who built a bridge here and a little further on the opposite side the statue of Decebal Rex Dacia, his adversary. Dinner is pirate style, all servants dressed up like pirates and the cutlery and glasses mixed op on table. The food is as good as every day. During dinner a fantastic sunset and then: RAIN.

Thursday August 16, we turn our watches back to home time. Just two people did not get the message and are the early birds at breakfast. Around 9 am we reach Novi Sad. We wait for customs to say people can go ashore, Meanwhile I’ll put this on the blog.


Vidin, Bulgarije tot punt 0, Roemenie / Vidin, Bulgaria to point 0, Rumania

Bij aankomst in Vidin (Bulgarije) is het 29 graden met wat wind. Er gaan mensen op een vrij zware middagexcursie. Wij blijven aan boord. Tijdens het aanleggen lukt het om de foto’s bij het vorig verhaal erop te zetten. We hebben een rustige middag en houden ons aardig koest. In Vidin is het 27 – 29 C. Te warm om aan het dek te zitten, maar met een boek vermaken we ons wel.  We vertrekken bijna op tijd, net over halfzeven.

Zaterdag 11 augustus wordt het al snel weer warmer. Net als alle ochtenden zijn we tussen 7:30 en 7:45 bij het ontbijt. Daarna gaan we op het zonnedek zitten en kijken naar het landschap. Ik zit ook nog een tijd op de punt omdat de wind wat fris aanvoelt. Dat is vrij vlak met hier en daar wat heuvels. Tijdens de lunch komen we aan in Oltenita (Roemenië), waar een bijna ongemerkte douanecontrole is die geen oponthoud veroorzaakt. We vertrekken rond halftwee met de bus richting Boekarest. Het schip vaart ondertussen verder. We rijden door een landelijk gebied. Bij vrijwel alle huisjes zijn de tuintjes in gebruik als moestuin en boomgaard. Veel mooie orthodoxe kerken, af en toe een paard en kar en velden vol zonnebloemen die allemaal verdroogd zijn omdat het hier nog veel warmer is geweest dan bij ons. Het is bijna twee uur rijden tot het centrum van Boekarest. In de buitenwijken appartementsgebouwen die er erg armoedig uitzien en die nog uit de tijd voor de revolutie van 1989 stammen. Dichter bij het centrum zijn er veel al gerenoveerd en geschilderd in frisse kleurtjes. Er wonen ruim 1,6 miljoen mensen in de stad en met de omgeving mee 2,6 miljoen. Veel grote gebouwen. Het oude centrum dateert uit de 15e eeuw, maar daar is weinig meer van te zien. Na 1860 is de stad erg gegroeid. We zien het voormalige koninklijke paleis, een aantal musea en veel kerken. We rijden over het Vrijheidsplein waar gisteren een grote en tumultueuze demonstratie heeft plaatsgevonden. Ook nu zien we een begin van een demonstratie (er blijken volgens internet ruim 40000 mensen te zijn geweest. Nu haalt het aantal misschien net de 100.  Ook het gebouw waar Ceaucescu zijn laatste speech heeft gehouden en met zijn vrouw is opgepakt, zien we. Ervoor het monument voor de ruim 1200 jongeren die er zijn gesneuveld bij die revolutie in 1989. Het Casa Poporului is het grootste gebouw van Europa (270 m x 240 m, 86 meter hoog, 92 meter diep met 12 verdiepingen en 8 ondergrondse niveaus). Brede boulevards en straten doen wat aan Parijs denken. We stoppen rond vijf uur bij de voetgangerszone en lopen naar de Stravropoleos kerk uit 1724. Het restaurant ziet er aardig uit, maar ga er toch maar niet eten. Drie ongedefinieerde grijze, gelige en bruine kwakjes met wat verlepte slablaadjes, gevolgd door gevulde koolrolletjes met een klodder polenta, geheel moddervet. Niemand vond het lekker. Als dit typisch Roemeens is, beklaag ik het volk. Om zeven uur stappen we waar in de bus, die ons via de Roemeense A2 terugrijdt naar het schip dat inmiddels in Fetesti ligt. We zien nu we wat bloeiende zonnebloemvelden, een hertje en wat ooievaars. Als we om 20:50 aankomen is het bijna donker en tijd voor ee drankje.

Zondag de 12e beginnen we aan dce Donau Delta. De rivier wordt smaller en vele kanalen komen er op uit. Er zijn wat kleine toeristische complexen en hotels en af e toe een dorpjes. We zitten met de sectie Harlingen op het zonnedek als we rond de middag punt 0 bereiken, het punt waar de Donau in de Zwarte Zee stroomt. Een mooi gezicht met wat branding. We draaien om en varen een kilometer terug naar St, Gheorghe, waar we aanleggen. We zien al reigers (wit en blauw), aalscholvers en ook pelikanen en allerlei meeuwen. Na de lunch gaan mensen met kleine bootjes de delta in, maar wij blijven aan boord. Tijd om dit te posten.

On arrival in Vidin (Bulgaria) it is 29 C with some wind. Some people have a rather heavy afternoon excursion. We stay on board. The pictures accompanying the last story go online the moment we dock in Vidin. Temperature in Vidin is 27 – 29 C. We read through the afternoon. We leave almost on time, around 6:30 pm.

Saturday August 11, we have breakfast as usual about 7:40, we are on the sundeck or the bow of the ship because the wind is chilly every now and then. We arrive in Oltenita while we have lunch and our coach leaves for Bucharest around 1:30 pm. We drive through a rural area with little houses with gardens with fruit and vegetables. The drive is almost two hours. The housing dating back to he old days is still there, nearer city center a lot of the apartment building have been renovated and are now painted in fresh colors. The metropolitan area of Bucharest has 2,6 inhabitants. We pass Liberty Square where the day before a big and tumultuous demonstration took place, I am writing this a day later and have seen on the internet that what we saw was the beginning of a gathering of another 40,000 people. We see all the big buildings, like museums, hotels, government buildings, former palaces etc., We see the building where Ceaucescu held his last speech and where he was arrested. In front of it a monument for the over 1200 young people that died during the revolution of 1989. The big boulevards and streets makes us think of Paris. The enormous Casa Poporului is the biggest building in Europe and was not finished yet when dictator Ceaucescu was killed. We stop at the pedestrian zone to see Stravropoleos church (1724). The restaurant looks nice, but we will not recommend it for dinner; the food is not fresh and looks not nice either. At 7 pm we are back on the bus and drive the A2 to the ship. We see a lot of sunflowers, bambi comes by and two storks are keeping watch. We reach Fetesti at 8:50 pm. That is where the ship is docked at that moment. Time for drinks.

Sunday morning the 12th, we are entering the Danube Delta. The river gets narrower and lots of canals come into the river. Small touristic complexes and some villages follow and while we are on the sun deck, we arrive a point 0 and turn around there. We look out at the Back Sea. Returning to St. Gheorghe we see pelicans, herons, cormorants and many different other birds. We dock around noon and have lunch at 12:30 pm. Time to post this part[AR1] .,

 


 [AR1]


Tussen Wenen en Vidin / Between Vienna and Vidin

Woensdag 8 augustus varen we door Slowakije. We worden redelijk vroeg wakker en tegen halfacht leggen we aan bij de Maria Valeria brug tussen Esztergom (Hongarije) en Sturovo (Slowakije). Tijdens het ontbijt gaan mensen van boord voor een excursie. Ze komen in Budapest weer terug aan boord. Aan de Hongaarse oever zien we basiliek die een kopie is van de Sint-Pieter. De koepel is na die van de Sint-Pieter en de Sint Paul in Londen, de grootste ter wereld. We varen verder langs veel strandjes, zien dorpen en veertjes en genieten van het mooie weer. We zitten vrijwel voortdurend op het zonnedek. Rond de middag naderen we de Hongaarse hoofdstad Budapest. We varen onder de negen bruggen door en langs de bekende gebouwen als de kathedraal, het vissersbastion, de tandradbaan en het parlement. Na de Gellertbrug leggen we n om onze medepassagiers weer op te pikken. We herkennen Hotel Gellert, de ingang van het bad eb zien het grote monument bovenop de heuvel, waar we jaren geleden zijn heen geklommen. We lunchen en blijven in de hut omdat het bovenop nu veel te warm wordt. Ook in de hut hebben we goed uitzicht. Om zes uur houdt Jacqueline een praatje en we krijgen een drankje als troost voor de barre middag in Passau. Het diner is gezellig en we trachten wakker te blijven tot Mohacs, waar de grenscontrole met Servië plaats moet vinden. Maar als we horen dat het wel halfeen kan worden, gaan we toch maar slapen. Uiteindelijk worden we door de omroepinstallatie allemaal opgeroepen naar de receptie te komen omdat onze slaperige gezichten vergeleken moeten worden met onze paspoorten, Jan kleedt zich min of meer aan en ik doe een T-shirt over mijn nachthemmetje en ga op blote voeten naar beneden. Er staan twee boos kijkende Serven achter de balie, een kribbig vrouwtje en een grote kerel, die kijken en knikken. We lijken goed genoeg en mogen weer naar bed. Kortom een happening.

Donderdag 9 augustus varen we over een spiegel met wat grondmist erboven. Links Servië (bakboord), rechts Kroatië (stuurboord). Na het ontbijt weer naar boven. We zitten er lang en kijken het landschap. Af en toe een plaatsje, af en toe strand, enkele bruggen en ook passeren we Novi Sad. We bereiken met dik anderhalf uur vertraging Belgrado, de Servische hoofdstad. Een bemanningslid gaat met een koffer met paspoorten van boord en blijft bijna een uur weg, Daarna mogen we van boord. Het is dan half vier geweest in plaats van de gepande tijd halftwee. De bus rijdt ons door de stad langs allerlei regeringsgebouwen en tijdens de Balkanoorlog verwoeste gebouwen naar de orthodoxe Sint Sava, Die blijkt binnenin in de steigers te staan, alleen de crypte is klaar. We rijden verder en komen bij d voetgangerszone, waar we uitstappen en een drankje krijgen, Het is 33 graden dus we blijven met een paar mensen zitten tot halfzeven en worden op de uitstaphoek opgepikt door de buschauffeur, Daarna pikken we de rest van de groep op die naar Kalemegdan, het fort van Belgrado, zijn geweest. Rond zeven uur zijn we terug bij het schip, eigenlijk zou dat op dat moment al moeten vertrekken. We frissen ons snel op, want het diner, dat in een zitting plaatsvindt, begint ook direct. We vertrekken pas als we rond negen uur aan het toetje zitten. Het uitzicht op het fort is schitterend. De klok gaat tijdens de nacht een uur vooruit.

Vrijdag 10 augustus rond halfzeven naderen we de IJzeren poort. Landschappelijk erg fraai en veel plaatsjes langs de oever. We bereiken tijdens het ontbijt de sluis Djerdap 1, dat is de grootste dubbele sluis in de Donau. Ze zijn gebouwd als Servisch-Roemeens project tussen 1960 en 1972 en er is een grote elektriciteitscentrale bij de dam. Het gaat hier met 2 x 16 meter omlaag. We drinken boven koffie en lezen wat. Om halfeen is er een lunchbuffet terwijl we sluis Djerdap 2 passeren met de laatste 10 meter verval. Tot de Zwarte Zee geen sluizen meer. Vanmiddag een stop in Vidin.

Wednesday August 8, we sail through Slovakia. We wake up rather early and have a short stop at Esztergom (Hungary) at the foot of Maria Valeria bridge, connecting Esztergom with Sturovo on the Slovakian side of the river. Past the bridge we see the basilica shaped like St. Peter in Rom. The dome of the church is the third biggest in the world (after St. Peter and St. Paul in London). During breakfast several people leave the ship for an excursion. They will return later today in Budapest. We continue the cruise and see lots of villages and ferries and enjoy the weather from the sun deck. Around noon we arrive in Budapest, pass underneath nine bridges and see a lot pf famous buildings like parliament, baston and cathedral. We stop to pick up the excursion people near Gellert bridge before continuing. We say in the cabin as outside the temperature is too high. At 6 pm there are drinks for the whole group and we have a nice dinner. We try to stay awake until 10 or 11 pm for the border control at Mohacs into Serbia. When we hear that it may be around 1 am, we go to bed. We are waking up at 0.30 am and have to go to reception to show our sleepy faces to a couple of Serbian officials. I am dressed on my nighty with a t-shirt over it and on bare feet ?. Everybody is sleep walking, the Dutch group, the British group and the Israeli group. They look at you compare your face with your passport and you are excused to go to bed again. What they do to please you.

Thursday August 8, we sail on a mirror with some low mist, Croatia to the right and Serbia to the left (or better starboard and portside). After breakfast we sit on the sundeck. Later in the morning we pass Novi Sad. With about two hours delay we reach Belgrade, the Serbian capital. One of the ships ‘officers takes a suitcase full of passports to customs and it takes about an hour for him to come back Now we can go ashore. The bus takes us on a city tour of Belgrade. We see a lot of government buildings, but also remnants of the Balkan War and we go to St. Sava, the orthodox church, the inside is not finished yet, only the crypt if ready. We drive around and stop at the pedestrian zone for a drink at the Majestic Hotel. As it is 33 C a few of us remain there while to others go to the Belgrade fortress Kalemegdan. We have an impression of this city of 1 ,5 million people. It is 7 pm when we reach the ship. We can freshen up but are requested to come for dinner as soon as we are ready. When we are having desert we finally leave Belgrade. Our delay is still over two hours and will probably be the same for the rest of the cruise. The illumination on the fortress is beautiful. Overnight we change the clock one hour (later).

Friday August 10 around 7:30 am we reach the Iron Gate and during breakfast we are in the double Djerdap 1 locks, dropping 16 meters. The locks were built between 1960 and 1972 in a Serbian-Rumanian project. There is an enormous electricity plant at the dam. We sit on the sundeck, drink coffee and read. A lunch buffet takes place at 12:30 pm and meanwhile we go through the Djerdap 2 locks for another drop of 10 meters. Those are the last locks before we reach the Black Sea. This afternoon there is a stop at Vidin.


Huis tot en met Wenen / Home to Vienna

Vrijdag 3 augustus gaan we naar bed nadat we zien (en horen) dat het vuurwerk bij de Sneeker Waterpoort ter gelegenheid van de opening van de Sneekweek is afgelopen. We hebben al ingepakt. We leveren zaterdagmorgen een van onze ventilatoren af bij Wiep omdat het nog steeds warm dreigt te blijven. We draaien de afwas, geven planten water, lezen de krant en ruimen op. Rond de middag staat de auto voor en laden we in. Eerst, omdat richting Zwolle is afgesloten, een soort zigzagrit via Harderwijk en Hoevelaken naar Van der Valk Veenendaal. Het leuke hotel waar we al eerder samen waren, maar ook vorig jaar met Cora en Peter en Dawn, Bernie en Jean tijdens de liberation tour met de Canadezen. We laten de koffers in de auto, want morgen pikt de bus ons hier op bij de parkeergarage. We krijgen kamer 304, kijken turnen, wielrennen en zwemmen. Gewoon een lekker rustig begin.


Zondagmorgen 5 augustus gaan we om zeven uur ontbijten en daar zien we welgeteld 18 stel grijze koppies die ook allemaal een broodje inpakken voor onderweg. Tegen achten nog even naar het toilet en dan naar beneden waar de bus aan de zijkant staat met chauffeur Franke en cruisebegeleidster Jacqueline van Bergen Henegouwen. We stappen in en alle 20 “Veenendaalers” zijn keurig op tijd, dus om acht uur rijden we. Direct zien we links de wijnhellingen langs de A12 bij Ede. Even later na vroegere werk- en woonplaatsen Arnhem, Duiven en Ede gepasseerd te zijn komen we via de afslag Beek in Babberich bij Café het Centrum (de laatste keer was toen Piet en Corrie Roose 40 jaar getrouwd waren. We krijgen er koffie en als ik tip mag geven: NIET VOOR OMRIJDEN. Het was niet lekker warm en de smaak deed sterk denken aan de koffie van opoe Jong begin jaren zestig die van ’s morgens tot eind van de middag op het petroleumstelletje stond te bonken. Omdat het geen begrafenis is, laten we ook de plakjes cake voor wat ze zijn. We rijden tegen negenen verder en vijf minuten later meldt Franke dat we nu in het land van bestemming zijn. We rijden rustig verder en bereiken tegen twaalf uur Kleinmaischeid waar we in Weingut und Hotel Maischeiderhof een lunch krijgen een soepje en broodjes. Fleurige bloemen buiten en een temperstuur van 30 graden. Om een uur of een weer verder. Een stop bij een Raststette mislukt omdat het er werkelijk bomvol staat, dus rijden we verder en we passeren Frankfurt, steken de Main over, komen langs Würzburg. Uiteindelijk arriveren we net over vieren bij Landhotel Geiselwind. We krijgen er kamer 31 op de 2e verdieping. We zijn om halfzeven keurig op tijd voor het diner. We delen een tafel met vier Harlingers, Jacqueline, de reisleidster en Henk Helmig en zijn buurvrouw uit, of all places, Ransdorp. We kennen samen half Ransdorp, en Schellingwoude. Klein wereldje.


Na het ontbijt op maandag 6 augustus vertrekken we iets over negenen. We vervolgen route 3, die we al vanaf de Nederlandse grens volgen en waar we tot Passau op blijven. Glooien groen landschap met veel bruggen. We passeren bij Regensburg voor het eerst de Donau en daarna nog een paar keer tot we rond halfeen bij afslag Passau-Nord zijn. De nemen we tot de rand van de stad en dan gaan we weer omhoog, richting Veste Oberhaus. Zowel de chauffeur als de reisbegeleidster houden niet van raststetten en daarboven is een prachtig uitzicht en kun je heerlijke dingen eten als lunch. We vinden een gezellig tafeltje met uitzicht en laten het ons smaken. Om halfdrie beginnen we aan te tocht naar het schip. Jacqueline deelt mee dat dat nog aan het varen is en dat we op zijn vroegst rond halfvier aan boord kunnen. Dan volgt probleem nummer twee, want de bus kan niet bij de boot komen daar wegwerkzaamheden en het is, zeker met bagage, te ver lopen. We wachten in en buiten de bus minstens een uur en rond vier uur mogen mensen gaan lopen als ze dat kunnen (kilometer of zo). Jan doet dat, ik blijf met andere “krukken” (aardige gelukkig) wachten op een paar gecharterde taxi’s. Die rijden telkens voorbij en beloven “gleich wieder da zu sein”, hetgeen niet gebeurd. Uiteindelijk lukt het en zijn we om halfvijf bij het schip. We moeten over een ander schip, naar het zonnedek en dan overstappen op het zonnedek van de Amadeus Brilliant. We zijn tamelijk afgebrand. Duidelijk werd dat de havenmeester van Passau niet akkoord ging met aanleggen op een wel bereikbare plek. En er was behoorlijk veel miscommunicatie tussen allerlei partijen. De bemanning wordt met een welkomstcocktail voorgesteld om halfzeven en om zeven uur varen we weg als we aan tafel gaan voor het diner. De eerste sluis volgt al snel; dat is Jochenstein, waar we 11 meter omlaaggaan. Later bij Aschach doen we er nog 15 meter af. Gedurende de nacht passeren we Ottensheim (9 meter), Abwinden (10 meter) en Wallsee (11 meter). Rond halfzeven dinsdagmorgen zijn we bij Ybbs Persenberg (11 meter) met op de heuvel een mooi kasteel of klooster. Tijdens het ontbijt passeren we de sluis van Melk (12 meter) en even later zien we kort de Abdij van Melk. We zitten op het zonnedek en krijgen wonderlijke instructies bij de zwemvestendemonstratie. Als ik terugkom met die dingen, is het al voorbij en zijn er nog steeds mensen die arriveren. Vreemd. We zijn ondertussen het blauwe kerkje van Dunstein[AR1] gepasseerd. Atenworth sluis volgt (15 meter) als we na de koffie weer in onze hut zijn en tijdens de lunch gaan we door de sluis Greifenstein (nog eens 10 meter). We leggen aan net voorbij Klosterneuburg in Wien Nussdorf en hebben een stadsrondritdie de hele Ring afrijdt en ons langs paleizen, parken en muziekgebouwen voert. Am Schwedenplatz stappen we uit. Jan gaat mee met de rondwandeling (bij 33 graden) naar de Stephansdom en geniet van het bezoek en ook van de barokke Jesuitenkirche. Ik duik met Loes op het terras van het Eiscafe en kijken mensen. Om kwart voor vijf is iedereen weer bij de bus en rijden we langs hdet Prater naar het Doauinsel, langs de UNO-gebouwen en de oude Donauarmen en via de Donauturm weer terug over de Schermerl Brucke en naar het schip. Om zeven uur is het diner.We passeren Greifenstein (11 meter) en later nog Freudenau (10 meter). Gedurende de nacht zijn we in Slowakije en passeren we de sluizen van Gabcikovo (16 meter).


Friday August 3, we go to bed after the fireworks at Sneeks Watergate are finished (opening week long Sneek Week). Saturday morning, we have breakfast, turn on the dishwasher, water our plants and deliver one of our fans at neighbor Wiep, as the heat threatens to continue. First, we zig-zag towards Van der Valk Hotel Veenendaal, where we stayed last year during our liberation tour with Bernie, Dawn, Jean, Cora and Peter. Our bags stay in the car, we just take an overnight bag. The bus will pick us up, right at the parking garage. We have room 304 and watch gymnastics, cycling and swimming before having dinner.


We start our trip to the ship at 8 am with a drive along the A12 wine fields near Ede. We have a very bad cup of coffee in Babberich in an establishment we have known for over 40 years because we live close by. We continue at 9 pm and enter Germany, a cording to our driver our destination country, a few minutes later. Around 12 noon we arrive at Hotel und Weingut Maischeider Hof in Kleinmaischeid for lunch. Very German, with lots of flowers. After soup and rolls with sausage and cheese we continue. We pass Frankfurt, decide not to stop at one of the crowded Raststettes. After crossing River Main and Wurzburg traffic is not too bad and we arrive at Landhotel Geiselwind little after 4 pm. We get room 31 on the 2nd floor and have dinner with soup, pork and greens and panna cotta for desert, Funny thing is that I meet someone at our table who was born not more than 5 km from where I first saw light. We both know a lot of the same people.


Our trip to Passau continues Monday 6 August on route 3 (we have followed that from the Dutch border and we will reach Passau on it). An undulating landscape passes us (or the other way around). We are on the outskirts of Passau ab out 12:45 pm and climb to Veste Oberhausen, where we have a beautiful view of the old three river city and we buy a lovely lunch. Our ship is not at the pier yet, so we have to wait, and the bus cannot reach the proper pier. The harbor chief is unwilling to assist by changing so the bus is parked, most people start a walk to the ship, the luggage is transferred by the ships ‘crew and the rest of the passengers start a long wait for a few taxies We board the ship around 4.30 pm. A chaotic safety drill follows, and the crew is presented while we all have cocktails before dinner. During the night and the following morning, we pass 7 locks and drop in total 93 meters in height (the locks names you find in the Dutch text. On August 7, we reach Wien Nussdorf and have an afternoon excursion to the Austrian capital. We drive around the Ring, see the Hundertwasser waste incineration plant and learn a lot about different architecture. We stop on Schwedenplatz where a walk starts to Stephansdom. I find a terrace with Loes, a fellow passenger that is not very good at walking like me and we find a table to enjoy Wiener Eis Café and yogurt frappe. After the walk we go back to the bus and drive to Donau-Insel along the UN buildings and the old Danube arms plus the Donauturm. Slowly we go back to the ship. Dinner with Wiener Schnitzel is at 7 pm and we pass the Griefenstein lock (drop another 11 meters) and later Freudenau (10 more meters). Overnight in Slovakia we do 16 meters at the Gabcikovo locks.





Welkom op het blog Donaucruise / Welcome on our Donaucruise blog

Binnenkort vertrekken we weer. Eerst nog even van de hittegolf "genieten". 

We varen niet op een zee of oceaan deze keer, maar op een rivier: de Donau. Donau is met 2829 km de langste rivier in de Europese Unie en de op één na langste in Europa (alleen Wolga is langer). Donau ontspringt in het Zwarte Woud in Duitsland en komt bij Passau, op de grens met Oostenrijk, samen met de Inn en de Ilz. Passau wordt daarom ook wel "Drie Flüsse Stadt" genoemd. Dat is na ongeveer 650 km. Onze cruise begint daar en eindigt bij de Zwarte Zee . We gaan zowel heen als terug zo'n 2230 km varen en doen daar 17 dagen over. Op de heenweg stoppen we op andere plaatsen dan op de terugweg. We varen op MS Amadeus Brilliant. Meer over het schip onder de tab Profiel.

We beginnen met een busrit vanuit Veenendaal (Van der Valk past op de auto) en een overnachting in Zuid-Duitsland. De volgende dag gaan we aan boord. Aan het eind komen we ook weer met de bus terug naar Veenendaal en blijven daar nog een nacht voor de thuisrit.

Hier kun je op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd (ongeveer) precies waar we zijn en zijn geweest! 

We zien je graag terug op ons blog. We vinden reacties en berichtjes als reactie heel leuk! We hopen dat je een beetje meegeniet!

If a few weeks we will leave IJlst again. First we will enjoy the "heat wave" they are forecasting at the moment. 

We don't sail on an ocean or a sea this time, but on a river: the Danube. The 2829 km long Danube is the longest river in the European Union. In Europe only Wolga is longer. Danube starts in the Black Forrest in Germany. In Passau, on the border  with Austria, is the confluence with rivers Inn and Ilz. That's why Passau is also known as "Three-Rivers City". That is after about 650 km. So we will sail the remaining 2230 km twice and that will take us 17 days. On the way to the Black Sea we stop in different places as coming back. We will be on M.S. Amadeus Brilliant. More about the ship under the tab Profiel

We start with a bus tour from Veenendaal (and leave our car at Van der Valk Hotel) and a one-night stay in a hotel in Southern Germany before we board the ship. At the end of our cruise we have the bus back to Veenendaal. From now on you will receive an e-mail when new  verhalen (stories) and foto's  (pictures) have been added and on the kaart (map) you can locate us! 

We love to see you on our blog and love your reactions and messages (click on Reageer). We also hope you enjoy the trip with us!

Alie en Jan